Afgelopen vakantie zijn we gestart in de Champagnestreek. Na een hobbelige reis door België met de caravan neergestreken op een camping aan de rand van het stadje Cézanne. Een jong en vriendelijk stel heeft de camping enkele jaren geleden overgenomen en alles oogt schoon en netjes. Iedere ochtend wordt de broodbestelling (croissants en baguette) bij de caravan gebracht.
In de omgeving kun je wandelen en vanuit Sézanne ben je zo op de zuidelijke Champagne wijnroute. Een prima plek om een paar dagen door te brengen en Champagne gebieden en huizen te bezoeken.
De tweede ochtend van ons verblijf naar Epernay gereden en de sfeer opgesnoven in de Avenue de Champagne met zijn allure en grote Champagnehuizen. Een bezoek aan één van deze huizen blijft zeer de moeite waard en brengt je in een vrolijke sfeer. Na een heerlijke lunch zijn we gaan wandelen in de wijngaarden ten zuiden van Epernay. Zacht glooiende hellingen vol met chardonnay druiven op de kalkrijke bodems aangeplant. Het was begin juli en de druivenranken hingen vol met kleine trossen felgroene druiven. Links en rechts werd het teveel aan snelgroeiende uitlopers machinaal gesnoeid.
Op een gegeven moment viel mijn oog op een man die met een heggenschaar de druivenstokken aan het terugsnoeien was. Even later sta ik van dichtbij zijn arbeid te bekijken en we zeggen vriendelijke bonjour tegen elkaar. Daarna spreek ik hem aan over zijn werkzaamheden. Deze aardige meneer vertelt mij dat hij een halve hectare wijngrond uit de Premier Cru klasse heeft geërfd. Alle werkzaamheden door het jaar heen verzorgt hijzelf. Alleen tijdens de oogst heeft hij hulp van familie en vrienden. De druiven worden verkocht aan een Champagne huis.
Teruggekomen op de camping zet mijn echtgenote wat lekkere hapjes op tafel en drinken we daarbij een heerlijke Champagne rosé. In mijn gedachten ga ik terug naar de ontmoeting met de Fransman. Een halve hectare levert zo`n 6.000 kilo druiven op. Dit vermenigvuldigt met de jaarlijks vastgestelde prijs voor een kilo druiven van de Premier Cru klasse, levert dit een aangename aanvulling op het jaarlijkse inkomen van 22.000 tot 24.000 euro op. Hier pikt de Franse staat natuurlijk nog een aardig graantje van mee, maar al met al een hele leuke erfenis.
Met vriendelijke wijngroet
Michel van Tuil